Прафілактыка вострых кішэчных інфекцый

Вострыя кішэчныя інфекцыі (АКІ) - гэта шматлікая група вострых інфекцыйных захворванняў, якія выклікаюцца рознымі мікраарганізмамі, найпростымі, бактэрыямі, вірусамі з пераважным паражэннем страўнікава-кішэчнага тракта.

Крыніца інфекцыі - хворы чалавек або носьбіт узбуджальнікаў вострых кішачных інфекцый. Найбольш небяспечныя для навакольных хворыя лёгкімі, сцёртымі і бессімптомнай формамі.

Хварэюць дарослыя і дзеці, найбольш часта дзеці - ва ўзросце ад 1 года да 7 гадоў. На долю дзяцей прыпадае каля 60-65 працэнтаў усіх выпадкаў, якія рэгіструюцца.

Асноўны механізм перадачы - фекальна-аральны, які рэалізуецца харчовым, водным і кантактна-бытавым шляхамі.

Фактарамі перадачы могуць з'яўляцца ежа, вада, прадметы ўжытку, цацкі, у перадачы некаторых інфекцый маюць значэнне казуркі (мухі, прусакі). Заражэнню вострымі кішачнымі інфекцыямі таксама спрыяюць антысанітарныя ўмовы жыцця, незахаванне правіл асабістай гігіены, ужыванне прадуктаў харчавання, якія захоўваліся ці рыхтаваліся з парушэннем санітарных правіл.

Да вострых кішачных інфекцый адносяцца: дызентэрыя, сальманелёз, гастраэнтэрыт, вірусны гепатыт А, харчовыя токсікаінфекцыі, брушны тыф і паратыфы. У апошнія гады ўзрасла роля вірусаў ва ўзнікненні вострых кішэчных інфекцый: ротавірусны гастраэнтэрыт, інфекцыя норволк-вірусная (эпідэмічны вірусны гастраэнтэрыт) у народзе вядомыя як «кішэчны грып, ВРВІ з кішэчным сіндромам». Вострыя кішэчныя інфекцыі могуць сустракацца ў любую пару года: вірусныя, часцей у халодны час, з ростам захворвання на грып і ВРВІ, пік захваральнасці на бактэрыяльныя інфекцыі прыпадае на летні сезон. Большасць узбуджальнікаў кішэчных інфекцый адрозніваюцца высокай устойлівасцю. Напрыклад: узбуджальнікі брушнога тыфу і паратыфаў застаюцца жыццяздольнымі ў малацэ больш за 70 дзён, у вадзе некалькі месяцаў. Дызентэрыйныя мікробы жывуць і размнажаюцца ў малацэ каля 6 дзён, у рачной вадзе захоўваюцца да 35 дзён, вірусы захоўваюць жыццяздольнасць на розных аб'ектах навакольнага асяроддзя ад 10-15 дзён да 1 месяца, у фекаліях - да 7 месяцаў.

Кішэчная інфекцыя - сімптомы:

Вострую кішачную інфекцыю суправаджае моцная дыярэя. Атручванне таксінамі ўзбуджальніка выклікаюць млоснасць, слабасць, боль у жываце, мышцах, галаўны боль, сутаргі, парушэнне ўсмоктвання ў ЖКТ. Пацыент пакутуе ад ваніт, абязводжвання, высокай тэмпературы (хоць не заўсёды), павышанага газаўтварэння ў кішэчніку, спазмаў, смагі. Часам віруснай КІ папярэднічае сімптаматыка ВРВІ. Хранічныя формы характарызуюцца наяўнасцю алергіі на скуры, пахуданнем, зніжэнне апетыту, запорам, стамляльнасцю, парушэннямі сну.

Каб знізіць рызыку заражэння ўзбуджальнікамі востай кішэчнай інфекцыі, рэкамендуецца ўжываць у ежу толькі бяспечныя прадукты. Садавіну і гародніну трэба абавязкова старанна мыць перад ужываннем. Малако, а таксама малочную і мясную прадукцыю трэба купляць толькі ў правераных прадаўцоў, а ў далейшым забяспечыць іх паўнацэнную тэмпературную апрацоўку.

Выкарыстоўваць для пітва і прыгатавання ежы патрэбна толькі чыстую ваду, не піць з адкрытых крыніц.

Захоўваць прадукты харчавання ў месцах, надзейна абароненых ад пранікнення грызуноў і насякомых.

Дбайна мыць рукі перад падрыхтоўкай ежы, пасля наведвання туалета і грамадскіх месцаў.

Не дапускаць кантакту сырых і прыгатаваных прадуктаў.